. پلی یورتان های آب پایه
نیازهای روزافزون برای محافظت از محیط زیست و سلامت مردم منجر به تولید فرمولاسیون های جدید با محیط پیوسته ی آبی شده است که به عنوان چسب ، پوشش درزگیر برای صنایع خودرو سازی ، ساخت و تولید کفش ، غلیظ کننده ها، خمیرهای رنگدانه ای و رنگهای نساجی … مورد استفاده قرار می گیرد. پرکاربردترین مسیر سنتز پلی یورتان های پراکنش در آب اصلاح ساختاری است ، یعنی زنجیره اصلی پلی یورتان آبگریز با گروه های آبدوست اصلاح شده و سپس آب دیونیزه به امولسیون افزوده می شود و پیش پلیمر یورتانی آب دوست ، با زنجیره افزاینده تولید می شود.
پلی یورتان های پراکنده شده در آب در مقایسه با نمونه حلال آنها می توانند مزایای زیر را ارائه دهند:
- خواص گرانروی و جریان مستقل از وزن مولکولی
- عدم وجود امولسیفایرهای خارجی
- انعطاف پذیری
- رفتار خوب در دمای پایین و مقاومت بالا
- غیر سمی بودن
- غیر قابل اشتعال
- ایمنی محیطی
- چسبندگی خوب و ویژگی های رئولوژی که به آنها امکان می دهد در زمینه های وسیع کاربردی استفاده شوند.
بسیاری از مطالعات در زمینه ی تولید گروه های یورتان در سیستم های پراکنده شده در آب گزارش داده اند که مراحل اصلی آن شامل دو مرحله است:
- تهیه پیش پلیمر ایزوسیانات با وزن مولکولی متوسط از دی ال ها و ایزوسیانات های چند عاملی
- زنجیره افزاینده پیش پلیمر و پراکنده شدن در آب با وجود گروه های آب دوست
اولین تلاش ها جهت تولید پلیمرهایی با تعداد زیادی گروه آب دوست برای حلالیت در آب بود. با این حال، واکنش بالای گروه های ایزوسیانات در محیط آبی ، مشکلی را در ایجاد پلی یورتان های پراکنده شده در آب ایجاد کرده است.
بدون دیدگاه